Frans Langenkamp over de Hele Olifant en de ontdekking van de Hele Werkelijkheid.

 

 

De ontdekking van de Hele Werkelijkheid

Er was eens een wijze koning die zijn volk een belangrijke levensles wilde geven. Hij liet een olifant op het volksplein plaatsen, en vroeg onder toezien van zijn volk, aan vijf blinden om te beschrijven wat een olifant is. De blinden werden aan vijf verschillende kanten van de olifant opgesteld. De eerste zei: Een olifant is een soort slang. De ander zei: Het is een soort grote waaier. De derde zei: welnee, het lijkt veel meer op een boom. De vierde zei: Hoe kom je erbij, het is een soort gigantische ballon. De vijfde beweerde: Volgens mij is een olifant is een soort slappe kwast. De mensen op het plein hadden veel plezier bij deze vertoning, en ze schaterden het uit vanwege de grappige uitspraken van de blinden. Maar de koning was het ernst en sprak: Net zoals deze blinden een vertekend en  fragmentarisch beeld van de olifant hebben, zo hebben mensen die zich in de waaktoestand bevinden
een vertekend en fragmentarisch beeld van de werkelijkheid.

De mensheid heeft veel niveaus van de werkelijkheid onderzocht en beschreven. Er is geen gebrek aan informatie over de talloze aspecten van het leven. Deze overvloed aan kennis komt tot uiting in de vele takken van kennis, die zich in de wetenschap hebben ontwikkeld. Elke tak van wetenschap heeft zijn eigen jargon ontwikkeld, waardoor vertegenwoordigers uit verschillende specialisaties zich niet meer kunnen verstaan.

Wat de academische kennis betreft, kunnen we rustig stellen, dat de universiteiten het ‘uni’ deel verloren hebben, en dat alleen de ‘versiteit’ is overgebleven. De universitaire gemeenschap is innerlijk totaal verdeeld, en de kennis die er wordt onderwezen is versnipperd over oneindig veel specialismen, die elk slechts een klein fragment van de werkelijkheid tot onderwerp hebben. Zelfs religies weten niet meer wat de universele waarheid is, wat bewustzijn is, wat de ziel is, wat God is, wat het leven als zodanig is. Daarom zijn religies al eeuwen lang met elkaar in onenigheid verwikkeld, precies zoals de blinden het oneens zijn over de ware aard van de olifant.

Het ontbreekt de menselijke kennis aan een allesomvattend perspectief.Het ontbreekt de mensheid aan een alomvattend referentiekader, waarin alle wetenschappen, filosofieën en religies hun natuurlijke plaats innemen.

Is het denkbaar dat de mensheid tot een dergelijk holistisch perspectief kan komen? Absoluut!

Het goede nieuws van vandaag de dag is dat de moderne natuurkunde zo diep in de materie doorgedrongen is, dat men heeft ingezien dat de essentie van materie bewustzijn is. Vergelijk de uitspraak van de grondlegger van de kwantummechanica Max Planck: “Ik beschouw het bewustzijn als fundamenteel. Ik beschouw materie als een derivaat van bewustzijn.” Tegenwoordig spreekt men in de moderne Natuurkunde van het Nulpuntveld. Onderzoekers op dit gebied beschouwen dit abstracte veld als de essentie van het manifeste universum. Daarmee is de natuurkunde op het niveau van het Zijn als zodanig gekomen. De Upanishaden noemen deze essentie van alles en iedereen Bewustzijn.

Nu zijn we eindelijk in staat in te zien, dat alle vormen van energie en alle vormen van materie manifestaties zijn van het Nulpuntveld, dat een veld van zuiver Zijn, zuiver bewust Zijn is!

Wij mensen zijn tamelijk opmerkelijke manifestaties van het bewuste Zijn, in die zin, dat we ons bewust kunnen worden van onze eigen essentie, ons eigen Zijn. En aangezien er maar één universeel bewustzijn bestaat, is de uiteindelijke bron van mijn gedachten identiek aan de bron van jouw gedachten. Diep in onszelf vinden we dus de eenheid, die de bron en essentie is van de oneindige veelvuldigheid.

We kunnen nu inzien dat bewustzijn de bron is van alle energie en daarmee ook van alle materie in het universum. Bewustzijn komt in drie aggregatie toestanden voor: 1. Bewustzijn als zodanig: het abstracte, absolute, creatieve en intelligente Nulpuntveld. 2. Bewustzijn in beweging: alle soorten energie in het universum. 3. Bewustzijn dat een vorm heeft aangenomen: alle soorten materie in het universum. Bewustzijn is dus in wezen alles,
en alles is in wezen bewustzijn! In het licht van bewustzijn hebben we dus een totaal-overzicht van de werkelijkheid verworven!

Daarom is bewustzijn het lang gezochte element, dat de gemeenschappelijke essentie van alle takken van wetenschap, van alle bestaande religies, en van alle fundamentele filosofieën is. Het bewustzijnsparadigma voorziet in het langgezochte, universele referentiekader voor alle takken van menselijke kennis. Dit universele paradigma voor alle takken van menselijke kennis kan gezien worden als de basis voor een tweede copernicaanse revolutie. Dank zij de eerste copernicaanse revolutie zien we in dat de aarde om de zon draait, maar wat nóg belangrijker is dan dat natuurkundige inzicht, is het psychologische/spirituele inzicht, dat ons hele leven draait om bewustwording van de universele, kosmische aard van ons eigen bewustzijn!

Door het doen van stilte-oefeningen worden we ons bewust van meer abstracte niveaus van geestelijke activiteit. Zo komen we steeds dichter bij ons ware Zelf, het gebied van zuiver bewustzijn. Wanneer we zo de bron van ons denken leren kennen, worden we doordrongen van een besef van onbegrensdheid en innerlijke vrijheid.

In het bewustzijns-paradigma komen drie stromingen van menselijke kennis samen:
1. Persoonlijke ervaring aan de bron van ons denken. 2. Wetenschappelijk onderzoek naar de essentie van alle energie en materie 3. Religieuze beschrijvingen van de aard van God. Deze drie stromingen van kennisverwerving over de werkelijkheid bevestigen en versterken elkaar.

In het licht van het bewustzijns-paradigma zien we in dat alle niveaus van de schepping uitdrukkingen en manifestaties zijn van een en hetzelfde kosmische bewuste Zijn! De cirkel wordt helemaal rond, wanneer we beseffen (en ervaren), dat dit kosmische bewuste Zijn niets anders is dan ons eigen bewuste zijn! Bewustzijn is het verenigde veld van alle wetten van de natuur, en wij mensen zijn de belichaming van alle wetten van de natuur!

Deze ontdekking van de totaliteit van het bestaan, kan gezien worden, en moet mijns inziens begrepen worden als een verdere stap in de bewustwording van de mensheid. Op het eind van de middeleeuwen ontstond de ‘Renaissance’, de wedergeboorte van de kennis van de klassieke oudheid, de wijsheid van de Griekse filosofen en metafysici. Daarna kwam de periode van de ‘Verlichting’ toen de mens leerde op zijn eigen waarneming en op zijn eigen verstand te vertrouwen.

Sedert de laatste paar decennia bevinden we ons in het informatie tijdperk, dat wereldomvattende instant-communicatie mogelijk heeft gemaakt! In deze fase van de menselijke ontwikkeling lijkt het erop dat er een renaissance plaatsvindt, niet alleen van de klassieke Griekse wijsheid, maar van de nog holistischere Vedische wijsheid.

Het bewustzijns-paradigma is dan ook niets anders dan een ultramoderne vormgeving van een oeroude wijsheid.

In het licht van dit allesomvattende denkraam, kan elk mens alles wat hij ooit geleerd en begrepen heeft, en alles wat hij nog leren en begrijpen zal, een plaats geven in een overkoepelend werkelijkheidsperspectief!

De voordelen van dit allesomvattende perspectief op het leven zijn onbeschrijflijk.
Het plaatst alles wat wij weten in het licht van de heelheid van het leven. Door deze wereldwijde (r)evolutie op het niveau van bewustzijn, worden we ons ervan bewust, dat we allemaal belichamingen zijn van hetzelfde universele bewustzijn, van waaruit we allemaal denken, voelen, spreken en handelen.

Dan wordt de volgende wijsheid van de Rig Veda een vanzelfsprekende, universeel herkende waarheid: 

“Ga tezamen, spreek tezamen.
Weet dat uw geest functioneert vanuit een gemeenschappelijke bron –
het ver­enigd veld van alle Wetten van de Natuur,
dat alle niveaus van de schep­ping in volmaakte ordelijk­heid en ge­rechtig­heid bestuurt.
Weet dat alle impulsen van Creatieve Intelli­gen­tie
werk­zaam zijn in volmaakte harmonie,
en dat de on­eindige verscheidenheid van het Univer­sum
 inge­bed is in een absolute en alles om­vat­tende Een­heid.”

(De laatste 3 verzen van de Rig Veda, het oudste tekstboek ter wereld)