Vergeving en bevrijding

Afdrukken

vergeven4Kan je zo maar vergeven?Wat houdt vergeven eigenlijk ten diepste in? Wat vraagt het echt van je? Moet die ander dan niet eerst zijn excuus aanbieden? Maar… ik kan dat gedrag toch niet zo maar goed praten?!


 

 

Nee, vergeven is niet het zelfde als iets goed praten.

En nee, wel of niet vergeven is niet afhankelijk van wat de ander wel of niet doet.

Vergeven is ook niet iets wat je even besluit en doet. (behalve, rationeel vergeven of in je intentie vergeven, dat kan ogenblikkelijk.)

Maar diep en waarachtig vergeven vraagt in het algemeen wel wat meer.

Als je tot de essentie van vergeven komt, dan is dat geen daad meer. Het is meer een transformatie.

Bijvoorbeeld:

Wanneer je jouw emoties – die door het gedrag van de ander in jou zijn opgeroepen – gebruikt om jezelf beter te leren kennen en je te ontwikkelen als mens, dan kom je vroeg of laat op een punt, waar je het gedrag van de ander nog steeds niet goed keurt, maar waar je toch kan zeggen:

“het is ergens wel goed dat het me overkomen is, want het heeft me dit en dit en dat geleerd.”

Bijvoorbeeld:

Wat het van je vraagt:

  1. Niet meer in het slachtoffer blijven zitten.
  2. Omarm je emoties, onderdruk ze alleen als het echt moet (even)
  3. Verspil je energie niet aan wijzen naar de ander, nog naar jezelf. Met het zoeken naar een zondebok los je niks op. Het gaat niet om schuld. Als er een pijnlijke emotie wordt opgeroepen, dan zegt dat jou iets wezenlijks: er is namelijk iets NIET aanwezig wat voor jou wel heel belangrijk is, of er is iets WEL aanwezig, wat je echt niet wilt! Je emoties laten je dus zien wat belangrijk voor je is en nodigen je uit om goed voor jezelf te zorgen daarin. Bevrijd je kracht, je eigen waarde, je eigen liefde, je stem. Groei!

En als je dan gegroeid bent en door deze ellende (die de ander jou aan deed) sterker bent geworden, dan – ja dan! – ontstaat vergeving op een diepe laag. Dan ontstaat er soms zelfs dankbaarheid.

Tenslotte: vergeven is dus niet het zelfde als goed praten. Het kan onaanvaardbaar zijn wat de ander heeft gedaan.

EN… jij hebt zelf besloten om dat onaanvaardbare te gebruiken om te groeien in kracht, vrijheid, bewustzijn, inzicht en compassie. Je bent je gevoelens aan gegaan, je hebt hulp en ondersteuning gevraagd en je kan trots en met een rechte rug verder gaan. Je hebt geen wraak genomen, niet in die zieligheid gegaan, je niet kapot, noch klein laten maken. Je hebt jezelf overwonnen!

En mogelijk heeft die compassie je het vermogen gegeven om te ervaren wat er ónder dat onaanvaardbare gedrag van de ander verscholen ging. Mogelijk een enorm, onvervuld verlangen, een diepe pijn, een lang gevoeld onvermogen?

Werkelijke vergeving is niet iets wat je in je hoofd of je intentie doet. Dat is enkel de eerste stap. Werkelijke vergeving is een zaak van het hart. Werkelijke vergeving ontstaat als resultaat van een proces wat je in jezelf aangaat. Het is het resultaat van een enorm groeiproces, waarin je als een judoka de klappen leert om te zetten in beweging en kracht.
Je hebt tegenkrachten nodig om te groeien. Die ander – door middel van zijn onaanvaardbare gedrag – heeft ze jou gegeven. Aan jou om ze als zo danig te gebruiken, of om je te wentelen in je slachtoffer-rol, in drama en in de macht van het slachtoffer (= zo veel mogelijk medestanders krijgen. Mensen die voor jou en tegen de ander zijn).

Je hebt het vermogen om jezelf en de ander te bevrijden. Ga er voor! Je kan meer dan je denkt !

Door Conny Coppen, opgetekend vanuit diep doorleefde eigen ervaring en de ervaringen van het werken met honderden mensen in de praktijk.

Meer lezen?

Conny Coppen schrijft er een boek wat o.a. hierover gaat: “Liefdevol je kern bevrijden”, over het ontwikkelen van Liefde, compassie en mindfulness naar jezelf en anderen. Blijf op de hoogt; schrijf je in voor de nieuwsbrief!

Zie ook de gedichten: Vanaf nu is mijn leven van mij, en

Ongewenste gasten in mijn herberg. door Conny na eigen ervaringen opgetekend.